donderdag 12 juni 2014

Informatie over Italië (baai van Napels)


Napels

Napels is een havenstad, de derde stad van Italië, en de grootste van Zuid-Italië. Napels is tevens hoofdstad van de regio Campanië en van de provincie Napels. De Napolitaanse agglomeratie heeft circa 4,4 miljoen inwoners.

Napels heeft een rijke geschiedenis, kunst en cultuur, wereldberoemde gastronomie en een eigen dialect, het Napolitaans, dat zover afwijkt van het Italiaans dat men het met meer recht een taal zou kunnen noemen.

Napels is een chaotische stad met een wirwar van straatjes en steegjes, waar het onvermijdelijke wasgoed je tegemoet waait. Levendig is de stad zeker en de claxons doen het nog steeds. Talrijke renovaties hebben Napels terug de stad van weleer gemaakt, waar je geniet van de vele prachtige gebouwen. Opvallend is de vroomheid van de inwoners van Napels. Een groot aantal kerken en winkels met heiligenbeelden zijn veelvuldig in het straatbeeld aanwezig. Deze stad is er vooral voor de cultuurtoerist die houdt van musea, kerken en historische gebouwen.

De hoofdstad van het zuiden is vooral geschikt om rond te slenteren. De mooiste wijken liggen rond de veerhaven, zoals het deftige Santa Lucia, waar statige panden rond het pompeuze plein del Plebiscito staan. Een kijkje waard zijn de kerk S. Francesco di Paolo, de winkelgalerij Umberto I en paleis Real, waar zo'n 30 zalen te zien zijn. De inrichting valt tegen, de grootte van het paleis is daarentegen indrukwekkend. De mooiste volkswijk is Spaccanapoli. Kerken uit allerlei stijlperioden, antiekzaakjes en tientallen huiskamerateliers, waar uit hout gesneden dorpstaferelen en kerststalletjes worden gemaakt, wisselen elkaar af in de smalle, rechte straten. Verdwalen lijkt onmogelijk. Een topbezienswaardigheid in Napels is het Nationaal Archeologisch Museum, met een schat aan beelden, muurschilderingen en mozaïeken uit de Romeinse oudheid. Veel van deze meer dan 2000 jaar oude en gave vondsten komen uit Pompeii en Herculaneum. Van de overige musea zijn vooral de catacomben di San Gennaro met muurschilderingen uit de 2e tot de 5e eeuw, het paleis Capodimente, met een mooie collectie schilderijen, het op een heuvel gelegen keramiekmuseum en de rijk gedecoreerde kloosterkerk di San Martino de moeite waard.

De criminaliteit is in Napels niet groter dan in vergelijkbare steden in Europa. Er zijn de afgelopen jaren dan ook forse maatregelen genomen door het gemeentebestuur om met name de 'kleine' criminaliteit (tasjesdieven, autodiefstallen) een halt toe te roepen. En het blijkt te werken, de beruchte tasjesdieven op hun snelle scootertjes lijken uit het stadsbeeld te zijn verdwenen.

'Napels zien en dan sterven', het oude gezegde klinkt veelbelovend, maar ter plaatse wacht je een schok: het heuvelland achter de eens zo prachtige stad is opgeslokt door rommelige bebouwing, (snel)wegen en verkeer. Fantasieloze flats reiken tot aan het schiereiland van Sorrento en natuur is er ver te zoeken. Eerst Napels zien en dan verder reizen zou de moderne variant op een bekend gezegde eigenlijk moeten luiden.

Vesuvius

De vulkaan Vesuvius (1280 meter hoog) is per auto of bus gemakkelijk te bereiken. Op circa 1000 meter is een grote parkeerplaats met restaurantjes en souvenirwinkeltjes. Vanaf hier kunt u een stevige wandeling maken naar de rand van de vulkaankrater (diepte 200 m).

Volgens de statistieken barst de Vesuvius elke 30 jaar uit. De laatste uitbarsting was in 1944. Hoewel de lavastromen van de vorige erupties nog duidelijk zichtbaar zijn en miljoenen toeristen naar de bedolven steden Pompeii en Hercaluneum trekken, zijn de waarschuwingen niet aan de Italianen besteed. Aan de voet van de vulkaan wonen honderdduizenden mensen. De vulkaan wordt nauwlettend bewaakt en toeristen kunnen dan ook veilig de top bezoeken. Het is een indrukwekkende belevenis. Brede lavastromen hebben zich een weg gebaand naar beneden en het zal nog jaren duren voor er enige vegetatie groeit. Het is mogelijk over de kraterwand te wandelen, maar bij mist en regen is het pad erg glad en houvast heb je er niet. De beste tijd om de krater te bezoeken is in de ochtend, 's middags wordt het uitzicht vaak belemmerd door laaghangende bewolking.

Pompeii en Herculaneum: bedolven steden

De onbetwiste topper is de oude Romeinse stad Pompeii, die na de uitbarsting van de Vesuvius in het jaar 79 eeuwenlang onder de vulkanische as bedolven lag en daardoor erg goed bewaard is gebleven. Hoogtepunten zijn het Forum met de omringende tempels, de theaters, publieke baden, een stadion en vele paleizen. In een aantal woonhuizen zie je prachtige muurschilderingen, betegelde fonteinen en sfeervolle galerijen. De straten en de gave gevels wekken de illusie van een bewoonde stad, die echter teniet wordt gedaan bij het zien van de afgietsels van de mensen, die onder de hete as werden bedolven.

Herculaneum is in hetzelfde jaar bedolven als Pompeii. Herculaneum is het best bewaard gebleven. Het opgravingsterrein is aanzienlijk kleiner en minder druk bezocht. Ook hier loop je door oude Romeinse straten, langs gave woonhuizen, met mozaïek ingelegde altaren, vloeren en fraaie muurschilderingen.

Sorrento

Sorrento is een stad in de Italiaanse regio Campania, provincie Napels. De plaats is gelegen op het schiereiland Sorrentina aan de Amalfische rivièra. Het klimaat is er mild. Ooit was de republiek Amalfi een concurrent van machtige steden als Genua en Pisa.

Samen met Piano di Sorrento, Sant’Agnello en Meta vormt Sorrento een agglomeratie met bijna 50.000 inwoners. De plaatsen liggen op een tufstenenplateau dat zich enkele tientallen meters boven de zeespiegel verheft. Sorrento was een der eerste toeristenoorden in Italië. Behalve het toerisme zijn ook de citroenplantages, wijnbouw en voedingsmiddelenindustrie belangrijk voor de stad.

Pastelkleurige gevels van deze grandiose badstad spiegelen zich in het diepblauwe water van een liefelijke baai. Langs de smalle straten en pleintjes in de oude binnenstad vind je een keur aan winkels, restaurants, bars en terrassen en aan de Corso Italia, in het nieuwe centrum, zijn veel exclusieve winkels. Rustig is het er niet, want over de Corso raast een onophoudelijke stroom auto's en knetterende brommers. De meeste hotels liggen in het nieuwe centrum en met name de luxe en dure bieden prachtige uitzichten op de Golf van Napels. Sorrento is een goede uitvalsbasis voor wie de Napolitaanse regio wil verkennen.

De idyllische baai van Amalfi

Mooier dan Sorento zijn de dorpen aan de zuidkant van het schiereiland. Langs de Amalfi-kust kunt u genieten van schitterende panoramische uitzichten en pastelkleurige dorpjes. De in pasteltinten geschilderde bebouwing begint vaak aan de voet van de helling bij een strandje en reikt tot halverwege de berghelling. De steile, boven elkaar liggende straten zijn veelal te smal voor auto's en worden door natuurstenen trappen met elkaar verbonden. De mooiste plaatsen zijn Positano en Amalfi en ook als je er niet verblijft, moet je er beslist een dagtocht aan wijden. Er zijn exclusieve (keramiek) winkels en sfeervol gelegen terrassen op schaduwrijke pleintjes achter het strand. Vooral in Positano is het hoogteverschil groot.

In Amalfi komt een smal dal uit bij een aardig zandstrand en hier ligt dan ook een groot deel van de bebouwing, waaronder enkele hotels. Het kleine centrum wordt gedomineerd door de enorme kathedraal en er zijn pleintjes met standbeelden en fonteinen. Aan weerszijden van het dal rijzen de rotsen ongenaakbaar omhoog. Landinwaarts is alleen het geïsoleerde bergdorp Ravello geschikt als verblijfplaats. De overige dorpen langs de kust van de baai zijn minder aantrekkelijk en maken hier en daar zelfs een haveloze indruk. Vanwege de geïsoleerde ligging -je moet telkens de mooie, maar drukke panoramaweg nemen om de belangrijkste bezienswaardigheden te bereiken- is de zuidkust vooral geschikt om uit te rusten, te wandelen en boottochtjes te maken.

Capri

Op een steenworp afstand van het vasteland ligt het bergachtige eiland Capri, een 'must' voor elke toerist. Als u met de boot het prachtige eiland Capri nadert, lijkt het uit zee op te rijzen. Het eiland is slechts 6 km lang en 3 km breed. Volgens velen een van de mooiste eilanden ter wereld. Het is zeker één van de drukste. In het hoogseizoen bezoeken duizenden dagjesmensen het kleine eilandje. Een lang verblijf op het exclusieve eiland met overwegend mooie en prijzige winkels, restaurants en hotels is wellicht alleen weggelegd voor welgestelden, maar een dagtrip is een goed alternatief.

In de schilderachtige, hooggelegen stadjes Capri en Anacapri blijven de meeste dagjesmensen hangen op en rondom de dorpspleinen. Daarbuiten heb je het rijk alleen. Veel geplaveide straten zijn niet breder dan ezelspaden en de witte huisjes met kleurrijke klimplanten doen bijna Grieks aan. Het hoofdstadje Capri bereik je met een tandradbaantje en vandaar rijdt regelmatig een minibus via een spectaculaire pasweg naar Anacapri. Auto's worden op Capri niet verhuurd. Op Capri moet je tijd uittrekken voor een wandeling. Mooi vanuit Capri-stad is de tocht naar de oude Romeinse villa Jovis en de berg Monte Tiberio, vanwaar je prachtige vergezichten hebt.

In Anacapri leidt een stoeltjeslift naar het hoogste punt van het eiland, Monte Solaro op ruim 580 m. en vandaar kun je in een klein uur teruglopen. Een welhaast verplicht nummer is het boottochtje naar de grot Azurra, zo genoemd vanwege de bijzondere lichtinval op het blauwe water. De tientallen boten in de grot doen het effect helaas weer wat teniet.

Ischia

Veel groter dan Capri is het vooral door Duitse toeristen bezochte eiland Ischia. Het verrassend groene eiland is erg gevarieerd. Met de lokale busdienst kunt u in ongeveer twee uur een rondrit over Ischia maken. Het vulkanische eiland beschikt over een aantal aantrekkelijke thermale kuuroorden. De moeite waard zijn ook het mediterrane plaatsje Forio, het romantische vissersdorp Sant'Angelo en het stadje Ischia dat bestaat uit Ischia Porto en Ischia Ponto.

Paestum

De route van Salerno naar Paestum is weliswaar niet de mooiste, maar het opgravingsterrein is de rit beslist waard. Tot begin 1900 bestond het gebied tussen Capaccio en de golf van Salerno uit een groot moeras, maar tijdens de aanleg van de kustweg werd Paestum ontdekt. Deze van oorsprong Griekse stad uit de 6e eeuw v. Chr. is verschillende keren herbouwd en werd bewoond door onder meer de Romeinen. De omgeving mag dan troosteloos zijn, de aanblik van de oeroude pilaren van de drie tempels is bijzonder mooi. Dwalend over het terrein worden de fundamenten van woonhuizen, een deel van een theater en geplaveide straten zichtbaar. Het is aan te raden om het bijbehorende museum te bezoeken, waar je veel te weten komt over de geschiedenis van de stad en de opgravingen.